Signifo kaj gramatikaj indikoj

Pronomo estas vortspeco, kiu esprimas objekton, ecoj kaj kvantoj, sed ne nomas ilin.

Je pronomo oni povas demandi: кто? (= kiu?) что? (= kio?) какой? (= kia?) чей? (= kies?) как? (= kiel?) где? (= kie?) когда? (= kiam?) kaj ktp. Pronomoj estas uzataj anstataŭ substantivoj, adjektivoj, numeraloj aŭ adverboj. Plimulto de pronomoj en rusa lingvo fleksiĝas laŭ kazoj, multaj pronomoj fleksiĝas laŭ genroj kaj nombroj.

Kategorioj de pronomoj

Laŭ sia signifo kaj gramatikaj ecoj oni dividas pronomojn en kelkajn grupojn:

Deklinacio de pronomoj

Personaj pronomoj

Personaj pronomoj povas esti:

• personaj
• nombraj
• kazaj
• genraj (nur pronomoj de 3-a persono en singulara formo).

Pronomoj я (= mi) kaj ты (= vi) montras partoprenantojn de la konversacio.

Pronomoj он (= li) , она (= ŝi) , оно (= ĝi) , они (= ili) montras aĵon, pri kiu temas, temis aŭ temos.

Pronomoj мы (= ni) kaj вы (= vi) montras parolanton aŭ ria kunparolanto kun aliaj uloj.

Pronomoj de 3-a persono ( он (= li) , она́ (= ŝi) , оно́ (= ĝi) , они́ (= ili) ) post prepozicioj ehavas н en la komenco:

Ĉuij personaj pronomoj estas samaj en nominativo kaj akuzativo.

Refleksiva pronomo

Refleksiva pronomo себя́ (= si) montras personon pri kiu oni parolas. Tiu ĉi pronomo neniam estas en nominativo kaj ne havas personan, nombran kaj genran formon.

Demandaj kaj rilativaj pronomoj

Demandaj kaj rilativaj pronomoj:

Demandaj pronomoj estas uzataj por fari demandojn.

Rilativaj pronomoj estas uzataj por ligi elementojn de kompleksa frazo.

Demandaj kaj rilativaj promonoj кто (= kiu) kaj что (= kio) ne havas genron kaj nombron.

Pronomoj како́й (= kia) , кото́рый (= kiu) , чей (= kies) fleksiĝas laŭ kazoj, nombroj kaj genroj kaj deklinaciiĝas laŭ adjektivoj. Tiuj pronomoj akordiĝas kun substantivoj laŭ kazo, nombro kaj genro.

Nedefinitaj pronomoj

Nedefinitaj pronomoj не́кто (= iu) , не́что (= io) , не́который (= ia) , не́сколько (= iom) , кое-кто́ (= iu) , кое-что́ (= io) , кто́-либо (= iu) , кто́-нибудь (= iu) , кое-како́й (= ia) , како́й-то (= ia) , како́й-либо (= ia) , како́й-нибудь (= ia) , ско́лько-то (= iom) , ско́лько-нибудь (= iom) montras nedefinitajn aĵojn, indikojn, kvanton. Ili fariĝas per aldono ĉiam akcentitajn prefiksojn не- ( кое-что́ (= io) , кое-каки́е (= iaj) ) kaj кое- ( не́кто (= iu) , не́что (= io) ) al demandaj (rilativaj) pronomoj, kaj krome oni aldonas sufiksojn -то, -либо, -нибудь ( кто́-то (= iu) , кто́-либо (= iu) , кто́-нибудь (= iu) ).

Nedifinitaj pronomj deklinaciĝas laŭ speco de pronomoj, de kiuj ili fariĝis (demandaj kaj rilarivaj).

Neaj pronomoj

Neaj pronomoj никто́ (= neniu) , ничто́ (= nenio) , никако́й (= nenia) , ниче́й (= nenies) , не́кого (= neniun) , не́чего (= nenion) estas uzataj por nei ekziston de ia ajna objekto, eco, kvanto aŭ por plifortigi sencon de tuta propozicio. Ili fariĝas de demandaj (rilativaj) pronomoj per neakcentita prefikso ни- ( никто́ (= neniu) , ничто́ (= nenio) , никако́й (= nenia) , ниче́й (= nenies) ) kaj per akcentita prefikso не- ( не́кого (= neniun) , не́чего (= nenion) ). Pronomoj не́кого (= neniun) kaj не́чего (= nenion) ne ekzistas en nominativo.

Neaj pronomoj fleksiĝas laŭ kazoj kaj nombroj, kaj laŭ genroj en singulara formo. Pronomo никто́ (= neniu) fleksiĝas nek laŭ nombroj, nek laŭ genroj.

Posesivaj pronomoj

Posesivaj pronomoj montras kiu persono posedas la aĵon.

Posesivaj pronomoj мой (= mia) , твой (= via) , ваш (= via) , наш (= nia) , свой (= sia) fleksiĝas kiel adjektivoj laŭ kazoj, nombroj kaj genroj.

Demonstrativaj pronomoj

Demonstrativaj pronomoj тот (= tia) , э́тот (= ĉi tia) , тако́й (= tia) , тако́в (= tia) , сто́лько (= tiom) estas uzataj por montri inter aliaj ajnaj aĵoj unu konkretan aĵon, econ, kvanton. Demonstrativaj pronomoj тот , э́тот , тако́й , сто́лько fleksiĝas kiel plena adjektivo laŭ kazoj, nombroj kaj genroj. Pronomo тако́в deklinaciĝas kiel mallonga adjektivo, t.e. laŭ nombroj kaj genroj.

Difinaj pronomoj

Specifiaj pronomoj весь (= ĉia) , вся́кий (= ajna) , ка́ждый (= ĉiu) , сам (= mem) , са́мый (= plej) , ино́й (= alia) , друго́й (= alia) montras unu aĵon en grupo de similaj aĵoj.

Pronomoj сам (= mem) , са́мый (= plej) en kelkaj formoj distingiĝas nur per akcento.

Pronomo весь (= ĉia) ( всё (= ĉiam) , вся (= tuta) , все (= ĉiuj) ) havas specialajn formojn en singulara vira kaj neŭtrala instrumentalo kaj en ĉiuj pluralaj formoj.

Specifaj pronomoj тако́в (= tia) , како́в (= kia) ne deklinaciiĝas.

Pronomo сам (= mem) montras personon aŭ aĵon, kiu agas.

Pronomo весь (= ĉia) , вся́кий (= ajna) montras plenecon, difinas aĵon kiel io kompleta.

Pronomo вся́кий (= ajna) montras ajnan aĵon el kelkaj similaj.

Pronomoj са́мый (= plej) , ка́ждый (= ĉiu) , любо́й (= ajna) estas uzataj por montri solan aĵon aŭ personon en grupo de similaj aĵoj/personoj.

Pronomo са́мый (= plej) povas ankaŭ signifi plej altan nivelon de indiko, esti uzata por faro de superlativaj adjektivoj.